Kategoria: manga

Nigdy nie rób­cie tego co ja: nie oglą­daj­cie naj­pierw ani­me, by póź­niej zabrać się za man­gę, na pod­sta­wie któ­rej powsta­ła. To tak jak z jed­nym z naj­bar­dziej kaso­wych fil­mów, Tita­ni­kiem: niby cze­kasz na cie­ka­we wąt­ki, ale i tak wiesz, że sta­tek pój­dzie na dno, więc poło­wa zdzi­wie­nia fabu­łą Cię omi­ja. Być może dla­te­go czy­ta­jąc pierw­szy tom Tokyo Gho­ul nie byłam bar­dzo entu­zja­stycz­na. A szko­da, bo wie­dza o dal­szych losach boha­te­rów zabra­ła mi dużo rado­ści, któ­rą z pew­no­ścią mia­ła­bym z tak dobre­go tytu­łu.

Trud­ny zawód nie zawsze ozna­cza fizy­ka jądro­we­go, a dzież­ka pra­ca kopa­nia rowów. Cza­sem zawód jest trud­ny i cięż­ki, bo wyma­ga dużej odpor­no­ści psy­chicz­nej. Takim zaję­ciem jest dorę­cza­nie iki­ga­mi, czy­li zawia­do­mie­nia o śmier­ci. Tacy są pra­cow­ni­cy Urzę­du Dziel­ni­cy Musa­shi­ga­wa z 2 tomu Iki­ga­mi.

Jak spra­wić, by ludzie byli bar­dziej pro­duk­tyw­ni oraz sza­no­wa­li swo­je życie? Naj­pro­ściej stwo­rzyć per­ma­nent­ne, choć dość wybiór­cze wra­że­nie, że w każ­dej chwi­li możesz umrzeć. I że nie jest to tak nie­praw­do­po­dob­ne jak wypad­ki loso­we, bo sta­ty­sty­ka jest pro­sta: 1 oso­ba na 1000 umie­ra. Dzień wcze­śniej otrzy­mu­je w tej spa­wie Iki­ga­mi. Co to jest? I jak żyć w takim kra­ju? Pierw­szy tom fan­ta­stycz­nej man­gi Moto­ro Mase. Boha­te­ro­wie Głów­nym boha­te­rem całej serii jest Fuji­mo­to. To dwu­dzie­sto­kil­ku­let­ni męż­czy­zna, któ­ry z dumą, choć lek­kim stra­chem dosta­je pierw­szą pra­cę. Jest to dosyć wyma­ga­ją­ca psy­chicz­nie posa­da, bo dorę­czy­cie­la zawia­do­mień o śmier­ci. Jego zada­niem jest jak naj­szyb­ciej dotrzeć do miej­sca zamiesz­ka­nia oso­by, na któ­rą wysta­wio­ne jest zawia­do­mie­nie, tzw. Iki­ga­mi, i powia­do­mie­nie jej o dal­szych pro­ce­du­rach. Fuji­mo­to jest jed­nak oso­bą, któ­ra nie do koń­ca jest prze­ko­na­na, czy nada­je się na to sta­no­wi­sko, czy podo­ła i czy tak napraw­dę […]

Jak­by połą­czyć współ­pra­cę zało­ży­cie­la Marvel Stu­dio z japoń­skim sce­na­rzy­sta i rysow­ni­kiem, to co by wyszło? Bat­man z kata­ną? A może Super­man w stro­ju nin­ja? Nic bar­dziej myl­ne­go! Taka współ­pra­ca może tyl­ko zaowo­co­wać jed­no­to­mów­ką The Inno­cent, gdzie Ko Yasung chwy­ci­ła za szki­cow­nik, Juni­cji Fuji­sa­ku za notes, a Avi Arad za gło­wę.

W man­dze Hotel Boichi wykre­ował epi­zo­dy niczym poko­je praw­dzi­wym hote­lu, bo każ­dy kolej­ny roz­dział to oddziel­ny apar­ta­ment. Jed­ne są mniej­sze, dru­gie więk­sze, ale każ­dy czymś zachwy­ca. Dodat­ko­we kolo­ro­we stro­ny jesz­cze bar­dziej pod­kre­śla­ją nie­sa­mo­wi­tość przed­sta­wio­nych histo­rii, choć zakoń­cze­nia spra­wia­ją zawód.