Przytulny dom Chi [tom 3-4]

Z poprzednich tomów wiemy, że rodzina Yamadów przygarnęła małego kotka. I to wbrew zakazowi, który obowiązuje w ich wynajmowanym mieszkaniu. Robią wszystko, by ukryć jego obecność, a kotek? Kotek robi wszystko, by eksplorować otoczenie, czasem pod nosem właścicielki mieszkania!

Bohaterowie

Pan Yamada jest prawdziwą głowa rodziny… którą kręci jego żona. I właściwie syn z kotem też. Kocha Chi, jednak kotek zdecydowanie mniej się z nim spoufala. Często ma świetne pomysły jak np. zaaranżowanie na parapecie okiennym rzędu pluszaków, by Chi nie można było spomiędzy nich odróżnić kiedy będzie siedziała w oknie. Jako jedyny pracuje zawodowo. Bardzo stresuje się i wręcz panikuje na myśl, że ktoś może zauważyć Chi.

Fabuła

Chi zyskuje nowego przyjaciela. Jest nim czarny kot, który wcześniej był przerażającym stworzeniem przypominającym niedźwiedzia. Stąd nazwa “misiokot”. Teraz okazuje się, że jest on sympatycznym zwierzakiem, który nie tylko che się zaprzyjaźnić, ale zaczyna pełnić rolę mentora dla małej kotki. Dzięki niemu Chi poznaje wiele tajników życia jako futrzak i ma okazję pobiegać na zewnątrz. Niestety prowadzi to do tarapatów. Polowanie na koty trwa w najlepsze i zarówno starszy kot jak i Chi trafiają na celownik. Trudna sytuacja prowadzi do tego, że wścibscy sąsiedzi dowiadują się, gdzie mieszka kot mentor bohaterki mangi i jego rodzina zmuszona jest do przeprowadzki. Przeprowadzka jest także okazją do poznania sąsiadów. Okazuje się, ze w apartamentowcu prawie wszyscy mają jakieś zwierzaki. Dzięki temu psotny kociak będzie miał okazje pobawić się z innymi kotkami, pieskami i nie tylko.

Kreska

Kanata naprawdę uchwyciła kilka naprawdę zabawnych i głębokich momentów zachowania kociąt/kotów. Moim ulubionym jest ten, gdy Chi po raz pierwszy wbija pazur w zasłonę, tylko po to, by odkryć, że gdy jeden się uwolni, wbija się kolejny! Choć rysunki są dość proste i pozbawione szczegółów, mangę czyta się przyjemnie. Idealna dla dzieci.

Ciekawostka

W mandze pojawiło się kilka nawiązań i ilustracje wykonane przez samą Risę Ito, autorkę innej mangi o kociaku pt. Oi Kurotan. To popularna, czteropanelowa opowieść o Kuro, czarnym kocie należącym do pana Omoriego. To także spin-off mangi Oi Piitan!!, za którą autorka zdobyła 29. nagrodę Kodansha Manga Award w kategorii mangi shōjo w 2005 r. oraz 10. nagrodę Tezuka Osamu Cultural Prize’s Short Manga Prize w 2006 r.

Podsumowanie

Chociaż historia jest opowiedziana głównie z perspektywy Chi, podoba mi się, jak autorka wplata w każdą książkę przynajmniej jedną scenę, z którą właściciele zwierząt mogą się utożsamić. Na przykład pan Yamada próbuje zrobić zdjęcie Chi, ale ma z tym spore trudności, bo dużo się rusza.

---

Na szybko:

Z przyjemnością czytałam kolejne tomy przygód Chi, poznając tego małego kotka, który zawsze stara się patrzeć pozytywnie. Jego dobry humor i optymizm są dobre dla duszy. Myślę, że to właśnie ta filozofia jest ważna, by przekazywać ją dzieciom.

Moni zdaniem:

Fabuła: 8/10
Kreska: 7/10
Bohaterowie: 9 /10