Sin City. Ten żółty drań

4 września 2025 0 przez Monika Kilijańska

Ten żółty drań to kolejna brutalna opowieść Franka Millera z uniwersum Miasta Grzechu. Jest mrocznie odstręczająca, obrzydliwa… że aż się można w niej rozsmakować!

Bohaterowie

John Hartigan mocno przypomina znanego z poprzednich części serii Sin City Marva. Obydwoje są nie tylko wizualnie, ale i charakterologicznymi bliźniakami. Choć stoją po różnych stronach barykady, to każdy z nich uważa, że niektóre rzeczy są po prostu nie do przyjęcia, nawet w przesiąkniętym przestępczością i korupcją Basin City. Dla Hartigana jest to obrona dziewczynki przed złoczyńcami czyhającymi na jej niewinność i życie. I podobnie jak było w przypadku Marva – zamiast otrzymać podziękowanie, dostaje kopniaka.

Fabuła

Tym razem podążamy za policjantem śledczym, Johnem Hartiganem. Ostatniego dnia przed przejściem na emeryturę Hartigan odbiera telefon w sprawie 11-letniej dziewczyny, która została porwana. Tą sprawę musi zakończyć przed odejściem w stan spoczynku. Nie potrafi od tak zawiesić odznaki na kołek. Jednak uratowanie małej Nancy Callahan to najłatwiejsza część zadania. Hartigan odkrył coś naprawdę złego, coś, co będzie mu ciążyło nawet po zamknięciu sprawy uprowadzenia, co nie ustanie, dopóki go nie dogoni.

Okazuje się, że dziewczynka została uprowadzona przez synalka wysoko postawionej szychy w mieście, senatora Roarka. W tym mieście moc nie pochodzi z odznaki ani z pistoletu. Moc wychodzi z kłamstwa i sprawiania, że cały cholerny świat gra podług tych fałszywych nut. Senator przysięga osobistą zemstę na człowieka, który zniszczył jego jedynego syna. Nie zdradzę dalszej części historii – jest to trochę prostsza niż w innych albumach Sin City, ale to oraz umieszczenie dziecka jako pokrzywdzonego, właśnie sprawia, że jest mocniejszy.

Ciekawostka

Komiks doczekał się adaptacji filmowej według Rodrigueza. W filmie Bruce Willis wciela się w Hartigana, Jessica Alba w Nancy, Nick Stahl w Żółtego Drania/Juniora, Powers Boothe w senatora Roarka, a Michael Madsen w partnera Hartigana, Boba. W wersji filmowej występują jedynie nieliczne istotne różnice: Mort zostaje zastąpiony przez Boba po wyjściu Hartigana z więzienia, a Carla Gugino w roli Lucille zostaje pominięta (ale przywrócona w rozszerzonej wersji wydanej na DVD). W komentarzu do DVD Frank Miller zaznaczył, że początkowo zmotywowało go do napisania Tego Żółtego Drania rozczarowanie Pulą śmierci, piątym i ostatnim filmem z serii Brudny Harry. Nancy – która przed tą historią nie miała nazwiska – nosiła imię Callahan, wspólne z postacią graną przez Clinta Eastwooda, Harrym Callahanem.

Kreska

W Tym żółtym draniu, czwartej powieści graficznej czarno-białego uniwersum Sin City, Frank Miller znowu eksperymentuje z dodaniem jakiegoś koloru. Tym razem jest to żółty i, jak głosi tytuł, łączy się z postacią antagonisty – żółtego drania. Symbolika jest dość prosta: czerwony we wcześniejszych opowieściach o krwi, teraz żółty o korupcji, tchórzostwie, moralnej zgniliźnie, truciźnie kłamstwa. Dodanie koloru wzmacnia to, co do tej pory było bezkompromisowo dwukolorowe. Dla mnie jeszcze bardziej podkręca mistrzostwo w operowaniem cieniami, jakie serwuje nam w tym albumie autor.

Podsumowanie

Jak w kilku słowach opisać, co znajdziemy w tej historii? Przede wszystkim akcję, intrygi, naprawdę złych złych. Dla niektórych może to być nawet trochę za dużo. Dodam tylko, że album czwarty jest chronologicznie ustalony na kilka lat wcześniej niż poprzednie. Można go łatwo czytać poza kolejnością, jako samodzielny.