Czasem lubię wrócić z sentymentu do jakiś starszych komiksów, jednak w przypadku Figurek z Tilos jest to moje pierwsze z nimi spotkanie. Komiks ukazał się w formie zeszytowej w 1987, ale w wersji twardookładkowej, w kolorze lub wydaniu czarno-białym, wydało go także w 2022 roku Wydawnictwo Ongrys. Ja zadowoliłam się pierwszym wydaniem, czując się jeszcze bardziej jakbym cofnęła się w czasie. Bo, niestety, czuć, że to starszy komiks.
Czasem lubię oderwać się nieco od poważnych tematów i poczytać coś odprężającego. Coś, nad czym można podumać, co zostawia ślad po sobie, ale nie miażdży. Coś pięknego pod każdym względem, fabularnie i graficznie. Taka właśnie jest opowieść ze szczyptą fantasy o zauroczeniu, comming oucie, trudnej sytuacji rodzinnej i zrozumieniu, jaką jest Dziewczyna z głębi oceanu.
“Móóóóóój jest ten kawałek padliny!” – jeśli zaśpiewaliście ten tekst w myślach (lub na głos, nie osądzam!), to zdecydowanie musicie zobaczyć czego dotyczył. A znajdziecie go w finałowym tomie przygód w Umarłym lesie Tomasza Samojlika i Adama Wajraka czyli w komiksie Zew padliny.
Już jako dzieciak uwielbiałam książki o niestworzonych teoriach, także naukowych, spiskach i czystej fantazji. Takiej bez smoków, ale z UFO i siłami nadprzyrodzonymi, które wymykają się rozumowi. Z tego powodu chłonę wszelkie spekulacje, nawet jeśli im nie wierzę. Jedną z nich jest ta o rzekomym sfingowaniu lądowania na Księżycu. O nim jest właśnie ten komiks.
Dostałam zlecenie od córki, by poszukać komiksów o emocjach i związkach, skierowanych do nastolatek. I szczerze mówiąc, jest posucha. O ile mangi obfitują w romanse czy szkolne życie, o tyle pozostałe komiksy dostępne na naszym polskim rynku nie rozpieszczają w tej materii młodocianych czytelników. Jednym z takich, które jednak to robią, jest Ptaśka.
