W dzień las jest ostoja, miejscem ciszy, zamyślenia. Nocą zamienia się w nieco przerażające miejsce. Wszystko, co możemy w nim podziwiać i przed czym drżeć, ukazuje pełen nostalgii komiks o przemijaniu Thomasa Otta pt. Las.
Ciężkie granie, choć niekoniecznie metal, kocham do dziś. Cóż, weszłam w dorosłość przy muzyce takich kapel jak Blade loki czy Włochaty. Dlatego komiks Prosiaka Będziesz smażył się w piekle z radością wypożyczyłam w bibliotece. I cieszę się, że właśnie tam może tą historię miłości do muzyki czytać więcej osób.
Marka Turka poznałam dzięki zinom o Mr. Silence. Lubię groteskę, którą czuć z jego prac. Pierwsze opowiadania, które powstały w ramach cyklu Fastnachtspiel, zaczęły się pojawiać już pod koniec lat 90-tych. Ten komiks zbiera cztery ich części i dodaje satysfakcjonujące zakończenie.
Utrata ukochanej osoby jest czymś, na co nikt nie może się przygotować. Sama myśl o tym potrafi wycisnąć łzy. Jeszcze bardziej frustrująca jest myśl, że ktoś, kogo znasz, jest w stanie odebrać sobie życie. Debiutancka manga Waka Hirako porusza tematy związane z nadużyciami, samobójstwami, depresją i pogodzeniem się z życiem i sobą, czego przykładem jest podróż młodej dziewczyny po stracie przyjaciółki.
Dawno komiks nie doprowadził mnie do łez. Choć fabuła zmierzała właśnie w tym kierunku, w którym nastąpił ten łzawy dla mnie moment, to nadal łudziłam się, że życie bohatera, schizofrenicznego Lubina, potoczyło się inaczej. Że będzie happy end. Oto poetyckie Dni, których nie znamy.
