Tag: IPN

W życiu żoł­nie­rza przy­cho­dzi taki moment, kie­dy musi wybrać: miłość do kobie­ty czy miłość do ojczy­zny. Dobry żoł­nierz wie, że ta dru­ga powin­na wygrać, a dobra żona – patriot­ka: że tak powin­no być, choć ser­ce się kra­je. Boha­te­ro­wie Wła­dy­sław Łuka­siuk to świet­ny ojciec. Cór­kę i syna uczy bar­dzo cie­ka­wych rze­czy: wraż­li­wo­ści na przy­ro­dę, jakie ryby bio­rą jesie­nią, jakie grzy­by war­to zbie­rać oraz dla­cze­go w bez­k­się­ży­co­wą noc łatwiej jest prze­żyć potań­com w lesie. A, no tak, bo Wła­dy­sław to „Młot”, dowód­ca AK z Męże­ni­na. Gdy­by nie jego trzeź­wość umy­sły praw­do­po­dob­nie zna­le­zio­ny przez oddział pro­to­typ rakie­ty nie­miec­kiej był­by znisz­czo­ny. A tak roz­bro­jo­ny na jego komen­dę nie­wy­buch moż­na było prze­ba­dać i dzię­ki temu dowie­dzieć się jak dzia­ła. Taka wie­dza w cza­sie woj­ny była na wagę zło­ta! Takich dowód­ców jak on trze­ba było pod­czas woj­ny, ale do cze­go mogą przy­dać się w cza­sie poko­ju? […]

Samo­dziel­ność jest zawsze w cenie? Zale­ży kto doko­nu­je oce­ny. Bo jeśli samo­dziel­ność sta­je się samo­wol­ką to już nie jest tak weso­ło. Dzia­ła­nia Orli­ka zosta­ły wła­śnie skla­sy­fi­ko­wa­ne jako samo­wol­ka: bo prze­cież on wal­czył, a Pol­ska była wol­na, przy­naj­mniej od Niem­ca. Boha­te­ro­wie Pod­po­rucz­nik „Orlik” czy­li Marian Ber­na­ciak, to nie byle jaki żoł­nierz. Po zde­kon­spi­ro­wa­niu przez Niem­ców musiał wal­czyć par­ty­zanc­ko i robił to wyśmie­ni­cie. Jego oddział, któ­ry wspól­nie z pod­po­rucz­ni­kiem „Spo­koj­nym” dowo­dził, nie tyl­ko bro­nił lud­no­ści przed żoł­nie­rza­mi Wermach­tu, ale jesz­cze sto­po­wał zapę­dy żoł­nie­rzy Armii Ludo­wej, któ­rzy czę­sto zmie­nia­li swo­ją dzia­łal­ność w typo­wo ban­dyc­ką. Szcze­gól­nie miał na pień­ku z Gransz­to­fem. Przez licz­ne akcje i wyzwo­le­nie Ryk spod rąk oku­pan­ta „Orlik” był wręcz kimś mitycz­nym dla lud­no­ści: to był TEN „Orlik”. Kie­dy Ryki świę­to­wa­ły odzy­ska­nie nie­pod­le­gło­ści to on pod­jął gości­ną zało­gi sowiec­kich czoł­gów, goto­wych ocho­czo wyzwa­lać każ­dą miej­sco­wość. Jed­nak jego bra­wu­ro­we, choć prze­my­śla­ne akcje, […]

Za każ­dym żoł­nie­rzem na polu wal­ki, a nawet za żoł­nie­rza­mi wro­ga, sta­ła jakaś sani­ta­riusz­ka goto­wa opa­try­wać rany. Tak samo za „Zyg­mun­tem”, żoł­nie­rzem wyklę­tym, sta­ła „Kry­sty­na”. Pierw­szy zeszyt wspa­nia­łe­go komik­su histo­rycz­ne­go o woj­nie, o któ­rej wie­lu z nas nawet nie sły­sza­ło, a wie­lu, co sły­sza­ło – nie uzna­je jej zasad­no­ści. Boha­te­ro­wie Zyg­munt Bła­że­je­wicz to wyśmie­ni­ty dowód­ca oddzia­łu AK w oko­li­cach Haj­nów­ki w Pusz­czy Bia­ło­wie­skiej. Jak mówią jego pod­ko­mend­ni – odważ­ny i odpo­wie­dzial­ny. Być może te cechy tak bar­dzo nie podo­ba­ją się sowie­tom czy zdraj­com, z któ­ry­mi cią­gle ma na pień­ku. Pali papie­ro­sy, nie gar­dzi nawet sowiec­ki­mi skrę­ta­mi typu „Bia­ło­mor­ski kanał”. Ma dar nie tyl­ko do wpa­da­nia na oddzia­ły sowiec­kie nawet w dro­dze do den­ty­sty, ale potra­fi też barw­nie opo­wia­dać o przy­go­dach swo­je­go oddzia­łu. Kato­lik, do tego wie­rzy innym, nawet wro­gom, ale na tyle, by nie obe­rwać. Jest do tego strasz­nie upar­ty […]

II Woj­na Świa­to­wa przy­nio­sła nie tyl­ko ogrom­ne znisz­cze­nie, ale ponow­nie dała Pol­sce wol­ność. Jed­nak, jak się oka­za­ło, nie do koń­ca była to ta sama wol­ność i ta sama Pol­ska co przed 1939 rokiem. „Wyzwo­le­nie” kra­ju przez Armię Czer­wo­ną, sta­cjo­nu­ją­cą jesz­cze po woj­nie dłu­gie lata na tere­nie Pol­ski, powo­do­wa­ło nie tyl­ko radość, ale tak­że bunt. Przez wie­le lat nie mówi­ło się o żoł­nier­zach, któ­rzy zamiast zło­żyć broń przed Sowie­ta­mi wole­li za nich wal­czyć. Ja nie uczy­łam się o żoł­nier­zach wyklę­tych na histo­rii. Czas to zmie­nić! Boha­te­ro­wie Żoł­nie­rze wyklę­ci to nie jakaś ban­da dzi­ku­sów, par­ty­zan­tów chro­nią­cych się po lasach i upra­wia­ją­cych, zda­niem czer­wo­no­ar­mi­stów ter­ro­ryzm. “Łupasz­ka”, “Orlik”, “Wawer”, „Ryba”, “Hanys”, „Wicher”, „Bruz­da”, „Iskra”, „Jaga” czy “Ojciec Jan” to zwy­kli żoł­nie­rze, czę­sto byli dowód­cy AK czy NSZ, któ­rzy nie pogo­dzi­li się ze zmia­ną jed­ne­go oku­pan­ta na inne­go. Oni chcie­li wol­ne­go kra­ju nawet za cenę […]