Monime

Okład­ka mami nas dziew­czyn­ką z dużą kokar­dą w poma­rań­czo­we gro­chy i Babą Jagą w tle. Kolej­ne wcie­le­nie Czer­wo­ne­go Kap­tur­ka? Czy Łau­ma to komiks dla dzie­ci? Już na pierw­szej stro­nie dosta­je­my odpo­wiedź, że nie­ko­niecz­nie. Dla kogo więc jest ta książ­ka?

Wer­tu­jąc pierw­sze stro­ny tego komik­su dla dzie­ci nie było momen­tu, bym nie uśmiech­nę­ła się pod nosem. Jed­nak gdzieś głę­bo­ko cza­ił się strach: „A co jeśli to pięk­nie poda­na pro­pa­gan­da nt. demo­kra­cji?”. Jed­nak trio Szty­bor, Nowac­ki i Mazur zro­bi­li coś, cze­go nie­je­den komiks z prze­sła­niem nie chciał­by mieć: nie prze­sa­dzi­li w komik­sie W koro­nie z mora­li­za­tor­stwem, dzię­ki cze­mu powsta­ło zgrab­ne dzie­ło o inno­ści, toż­sa­mo­ści, demo­kra­cji i umie­jęt­no­ściach spo­łecz­nych.

Być może teraz, w dobie inter­ne­tu i mediów spo­łecz­no­ścio­wych, tele­fo­ny zaufa­nia nie są już tak popu­lar­ne jak kie­dyś. Nie­mniej nadal war­to słu­chać co mają inni do powie­dze­nia, posłu­chać pro­ble­mów, bo nie zawsze pierw­sze sygna­ły pro­szą­ce o pomoc mogą być odczy­ta­ne pra­wi­dło­wo. Małe poże­gna­nie to nie jest lek­tu­ra roz­ryw­ko­wa. To kawa­łek ład­ne­go dra­ma­tu.

Pust­ka może być cał­kiem pro­za­icz­na: może ozna­czać wol­ną prze­strzeń na ścia­nie czy też nikłe zaso­by pie­nięż­ne w port­fe­lu. Ale pust­ka może tez być w ser­cu. Wła­śnie o takiej pust­ce po utra­cie zwie­rzę­cia opo­wia­da komiks Pust­ka Marian­ny Szty­my .

Trud­ny zawód nie zawsze ozna­cza fizy­ka jądro­we­go, a dzież­ka pra­ca kopa­nia rowów. Cza­sem zawód jest trud­ny i cięż­ki, bo wyma­ga dużej odpor­no­ści psy­chicz­nej. Takim zaję­ciem jest dorę­cza­nie iki­ga­mi, czy­li zawia­do­mie­nia o śmier­ci. Tacy są pra­cow­ni­cy Urzę­du Dziel­ni­cy Musa­shi­ga­wa z 2 tomu Iki­ga­mi.