Tag: sci-fi

Nie mogłam się docze­kać aż w ręce nie tra­fi mi dru­ga część Paper Girls. W koń­cu ja sama jestem dziec­kiem lat 80-tych! Nostal­gia gaze­cia­rek to i moja histo­ria! Wpraw­dzie Pol­ska i Ame­ry­ka to dwa róż­ne wte­dy świa­ty, jed­nak przy­wo­ła­nie wspo­mnień to zawsze naj­sil­niej­sza broń każ­de­go twór­cy. Czy dru­gi tom Paper Girls dał radę wyci­snąć ich jesz­cze wię­cej? A może to wca­le nie było jego celem?

Zawsze podo­bał mi się ame­ry­kań­ski styl ucze­nia dzie­ci przed­się­bior­czo­ści: sprze­da­wa­nie wła­sno­ręcz­nie zro­bio­nej lemo­nia­dy czy cia­ste­czek, baby-sit­ting czy roz­no­sze­nie gazet. Ale nigdy nie myśla­łam z jaki­mi nie­bez­pie­czeń­stwa­mi może to być zwią­za­ne. W Paper Girls poja­wia­ją się nawet takie, o któ­rych nie myśla­ła­bym, że ist­nie­ją. Cie­ka­wi? Zapra­szam na recen­zję pierw­sze­go tomu!

Sko­ki w cza­sie to już okle­pa­ny temat, jed­nak nadal moż­na go zro­bić tak, by pory­wał tłu­my i bez efek­tów spe­cjal­nych. War­to tu choć­by przy­po­mnieć Steins;Gate czy O dziew­czy­nie ska­czą­cej przez czas (Toki o kake­ru shōjo). Choć wie­le tu nie­lo­gicz­nych wąt­ków i oso­bom zafa­scy­no­wa­nym para­dok­sa­mi podró­ży w cza­sie nie będzie man­ga przy­pa­da­ła do gustu, jed­nak jest to bar­dzo wcią­ga­ją­ca jed­no­to­mów­ka, któ­rą szcze­rze pole­cam.

Trud­ny zawód nie zawsze ozna­cza fizy­ka jądro­we­go, a dzież­ka pra­ca kopa­nia rowów. Cza­sem zawód jest trud­ny i cięż­ki, bo wyma­ga dużej odpor­no­ści psy­chicz­nej. Takim zaję­ciem jest dorę­cza­nie iki­ga­mi, czy­li zawia­do­mie­nia o śmier­ci. Tacy są pra­cow­ni­cy Urzę­du Dziel­ni­cy Musa­shi­ga­wa z 2 tomu Iki­ga­mi.

Kie­dy się­gnę­łam na pół­kę z komik­sa­mi po Fun­ky Kova­la i prze­wer­to­wa­łam go to w myślach stwier­dzi­łam tyl­ko: czy to będzie petar­da, czy zno­wu prze­ja­dę się sądząc książ­kę po okład­ce? To nie była petar­da. To były naj­lep­sze fajer­wer­ki! Te rysun­ki i histo­ria niczym z naj­lep­szych sci-fi komik­sów ame­ry­kań­skich, te pomy­sły aż dech zapie­ra­ło. Tego nie moż­na prze­ga­pić.