Tag: sci-fi

Trud­ny zawód nie zawsze ozna­cza fizy­ka jądro­we­go, a dzież­ka pra­ca kopa­nia rowów. Cza­sem zawód jest trud­ny i cięż­ki, bo wyma­ga dużej odpor­no­ści psy­chicz­nej. Takim zaję­ciem jest dorę­cza­nie iki­ga­mi, czy­li zawia­do­mie­nia o śmier­ci. Tacy są pra­cow­ni­cy Urzę­du Dziel­ni­cy Musa­shi­ga­wa z 2 tomu Iki­ga­mi.

Kie­dy się­gnę­łam na pół­kę z komik­sa­mi po Fun­ky Kova­la i prze­wer­to­wa­łam go to w myślach stwier­dzi­łam tyl­ko: czy to będzie petar­da, czy zno­wu prze­ja­dę się sądząc książ­kę po okład­ce? To nie była petar­da. To były naj­lep­sze fajer­wer­ki! Te rysun­ki i histo­ria niczym z naj­lep­szych sci-fi komik­sów ame­ry­kań­skich, te pomy­sły aż dech zapie­ra­ło. Tego nie moż­na prze­ga­pić.

Tym­cza­sem to kolej­ny pomysł na pro­pa­go­wa­nie dwóch nie­ko­niecz­nie ogól­nie kocha­nych i popu­lar­nych w Pol­sce rze­czy: komik­su i Unii Euro­pej­skiej. Pomysł cie­ka­wy, wyko­na­nie takie sobie, bo cze­go moż­na się spo­dzie­wać, kie­dy wszyst­ko ma być poli­tycz­nie popraw­ne.

Jak spra­wić, by ludzie byli bar­dziej pro­duk­tyw­ni oraz sza­no­wa­li swo­je życie? Naj­pro­ściej stwo­rzyć per­ma­nent­ne, choć dość wybiór­cze wra­że­nie, że w każ­dej chwi­li możesz umrzeć. I że nie jest to tak nie­praw­do­po­dob­ne jak wypad­ki loso­we, bo sta­ty­sty­ka jest pro­sta: 1 oso­ba na 1000 umie­ra. Dzień wcze­śniej otrzy­mu­je w tej spa­wie Iki­ga­mi. Co to jest? I jak żyć w takim kra­ju? Pierw­szy tom fan­ta­stycz­nej man­gi Moto­ro Mase. Boha­te­ro­wie Głów­nym boha­te­rem całej serii jest Fuji­mo­to. To dwu­dzie­sto­kil­ku­let­ni męż­czy­zna, któ­ry z dumą, choć lek­kim stra­chem dosta­je pierw­szą pra­cę. Jest to dosyć wyma­ga­ją­ca psy­chicz­nie posa­da, bo dorę­czy­cie­la zawia­do­mień o śmier­ci. Jego zada­niem jest jak naj­szyb­ciej dotrzeć do miej­sca zamiesz­ka­nia oso­by, na któ­rą wysta­wio­ne jest zawia­do­mie­nie, tzw. Iki­ga­mi, i powia­do­mie­nie jej o dal­szych pro­ce­du­rach. Fuji­mo­to jest jed­nak oso­bą, któ­ra nie do koń­ca jest prze­ko­na­na, czy nada­je się na to sta­no­wi­sko, czy podo­ła i czy tak napraw­dę […]

Podró­że w cza­sie to motyw dość powszech­ny w kul­tu­rze. Od fil­mów, po książ­ki, koń­cząc na man­dze boha­te­ro­wie mniej lub w bar­dziej uda­ny spo­sób zmie­nia­ją prze­szłość lub sta­ra­ją się zro­zu­mieć przy­szłość. Jed­nak chy­ba nigdy w Japoń­skich książ­kach z obraz­ka­mi nie potrak­to­wa­no tak wie­lo­wąt­ko­wo tego tema­tu jak w Steins;Gate, któ­ry w koń­cu docze­kał się nie­daw­no dru­gie­go sezo­nu. Zapra­szam na recen­zję pierw­sze­go nim się­gnie­cie po kolej­ny.