Blue lock [tom 3-4]

Piłka nożna to sport‚ w który gra się umysłem – powiedział kiedyś Johan Cruyff, legendarny holenderski piłkarz. I to prawda, bo nie wystarczy talent, siła, zwinność czy idealne podania. Trzeba mieć jeszcze to coś, tego nosa do goli i sprawdzona taktykę. Ale… przeciwnik też ją ma! Wtedy można zrobić jedną rzecz: zdobyć się na niemożliwe do przewidzenia przez niego.

Bohaterowie

Hyuoma Chigiri to utalentowany atakujący z niesamowitą szybkością, którego w przeszłości nieco zastopowała kontuzja nogi. Kolejna zaprzepaści jego dalszą karierę, więc stara się uważać i nie dawać z siebie wszystkiego, by nie przeciążyć ścięgien. Chigiri zawsze miał bardzo kobiecą twarz, o czym świadczą jego długie rzęsy, włosy i delikatne rysy twarzy. Często nazywa się go „Kunoichi” lub „Księżniczką” ze względu na jego kobiecy wygląd. Lubi pielęgnację włosów i dobrze zbilansowane jedzenie. Pewny siebie i zdeterminowany. Od najmłodszych lat uważał się za lepszego od innych ze względu na swoje naturalnie silne mięśnie, niesamowite umiejętności piłkarskie i niezwykłą szybkość, nazywając siebie „wybrańcem”. Grywał wcześniej w piłkę z braćmi Wanima. Pragmatycznie skłonny odłożyć na bok wszelkie przeszłe animozje na rzecz dojścia do celu.

Fabuła

Teraz drużyna Z staje do kolejnego meczu z inną drużyną. Opracowali plan walki, więc co może pójść nie tak? O tak, może! Bo jest wśród nich zdrajca, myślący tylko o własnym awansie. Czy wyeliminowanie go i gra w dziesięciu pozwoli im na wygraną? I co z demonami przeszłości, jakie ciągną się za Chigirim?

Po przegranej Drużyna Z jest zagrożona wyrzuceniem z Blue Lock. Isagi otrzymuje pomocną radę od bardzo nieprzyjaznego gracza, podczas gdy my poznajemy historie dwóch członków, Reo i Nagiego. Gdy Team Z i V stają naprzeciw siebie w ostatnim meczu pierwszego wyboru, jest to nerwowy i zacięty mecz pełen gorących ruchów i wściekłych twarzy. I aż chce się takiej piłki nożnej na żywo!

Kreska

Aż żal, że manga to nie anime i nie możemy zobaczyć tego ruchu. Bo anime tu zdecydowanie robi robotę! Dynamika rysunków Yusuke Nomuty aż kipi z każdego kadru! Projekty postaci są świetne (może poza braćmi Wanima, ich brwi są parodią!), ruchy gibkie, czucie gola demoniczne. Nie brakuje też scen żartobliwych, które idealnie balansują napięcie, nie będąc przy okazji zbyt karykaturalnymi.

Ciekawostka

Chigiri nie przepuści okazji, by nie zjeść wagashi. To japońskie niskokaloryczne, roślinne słodycze, wytwarzane z ryżu, fasoli, cukru, orzechów czy owoców. Charakteryzują się pięknymi, często sezonowymi wzorami i kolorami. Japońskie desery można podzielić na trzy rodzaje, według ich charakterystyki. Namagashi, które zawiera więcej niż 30% płynu, w tym mochi i dango, wykonane z kleistego ryżu. Higashi, które zawiera 10% lub mniej płynu, obejmujące wszystkie rodzaje tradycyjnych cukierków i ciastek. Han Namagashi jest pośrednią opcją, obejmującą dorayaki i nerikiri, wykonane z mąki i pasty fasolowej. Chigiri szczególnie lubi Akumaki, które jest serwowane w Dniu Chłopca/Dziecka (5 maja) w jego mieście rodzinnym, Kagoshimie.

Podsumowanie

Nie pomyślałabym, że manga o sporcie może tak wciągać. Przecież piłka nożna to 22 facetów biegających za kawałkiem napompowanej skóry! Ale to 22 facetów, z których każdy ma swoja historię, leki, marzenia. I to właśnie o nich jest ta manga. Piłka to tylko tło. Fakt, efektowne, ale tło.

---

Na szybko:

Mocno trzymająca w napięciu seria sportowa. Idealna nawet dla tych, którzy nie wiedzą co to spalony.

Moni zdaniem:

Fabuła: 8/10
Kreska: 8/10
Bohaterowie: 9 /10